Mislite da “La Casa de Papel” ima najbolje i najžešće akcijske scene među serijama? Promislite još jednom. “Gangs Of London” je novi kralj serijske akcije i mnoge serije bi ubile da su ovako akcijski orkestrirane.
Bolju akciju na malom ekranu ove oči nisu vidjele. Nijedna serija nije akcijski do koljena “Bandama Londona”, nastalima u koprodukciji Sky i Cinemaxa. U akcijskom pogledu “Gangs Of London” se može nositi i s filmovima za streaming servise kao što je nedavni Netflixov “Extraction”.
“Extraction” je nastao pod velikim utjecajem izvanrednih filmova “The Raid 1&2” koje je režirao upravo Gareth Evans, jedan od režisera, izvršnih producenata i kreatora serije.
Goni sve u stanicu
Evans se nametnuo kao jedan od najvećih novomilenijskih specijalista za akciju, a “Racija 1&2” su uhitili i neke hollywoodske filmove s akcijskim “goni-sve-u-stanicu” pristupom. Voljeli bismo da Evans snimi i “The Raid 3”, ali dok se to ne dogodi, ova serija može poslužiti i utažiti glad za akcijom kod fanova akcijskih filmova.
U neku ruku, “Bande Londona” su logičan “nastavak” Evansove “Racije 2”. Prvi film bio je gola “umri (i udri) muški” akcija, a drugi bio ambiciozniji i koketirao s kompleksnijom kriminalističkom sagom i tipologijom akcijskog trilera (“undercover” policajac, mafijaški sindikati, podzemlje, korupcija).
Akcijašenje je Evansu bolje ležalo od mafijašenja, ali “The Raid 2” je bio više no dovoljno uslojen da se redatelju ne može prigovoriti kako je priča samo vezivno tkivo između dvije akcijske scene. Sličan pristup Evans njeguje i u “Gangs Of London”, seriji koju je, kao i filmove, naslonio na prijašnju tradiciju. “Racija” je poštovala “Umri muški”, “Ratnike podzemlja”, “Napad na policijsku stanicu”, “Posljednju igru smrti”, “Oldboya”, “Elitnu potrojbu” i novomilenijske akcije.
“Bande Londona” poštuju britanske kriminalističke filmove starijeg (“Crni petak za gangstere”) i novijeg datuma (“Lopovi, ubojice i dvije nabijene puške”), mafijaške sage velikog i malog ekrana (“Kum”, “Dobri momci”, “Sopranosi”)... I, naravno, filmove i serije o opasnim bandama u povojima (“Gangs Of New York”, “Peaky Blinders”).
Preselite “Bande New Yorka” i “Peaky Blinders” u današnju britansku prijestolnicu i dobili ste “Gangs Of London”. Vjerojatno namjerna poveznica sa serijom “Peaky Blinders” je glumac Joe Cole, mlađi brat Shelby (John), ovdje u ulozi Seana, sina ubijenog patrijarha mafijaške obitelji Wallace (Colm Meaney) koji želi osvetu za oca. Sean se ponaša onako kao što bi se John vjerojatno ponašao u “Peaky Blindersima” da je netko smaknuo njegovog starijeg brata Thomasa, uz ekstra slikovitu karakterizaciju.
“Dečko poput njega bi palio gradove samo da uvjeri svijet da je muškarac”, opiše netko Seana koji je predstavljen tako što je nekog nesretnika objesio za nogu s ostakljena nebodera i zapalio konop da dogori i pukne, te ga, zapaljenog, pošalje naglavačke prema tlu. Nešto slično “Bande Londona” rade s akcijskom televizijom – okreću je naglavačke, žareći i paleći malim ekranima, te razarajući poslovne nebodere u stilu “Kluba boraca”, samo što je to razaranje na soundtracku opjevao Pavarotti, a ne Pixies.
Pepeljara i strelica za pikado
Zanimljivo, prvi kadar u toj prvoj sceni serije je subjektivan, u prvom licu, onako kako Evans želi da gledatelj iskusi akciju koju nerijetko približava akcijskoj doživljajnosti “first person” videoigre tipa “Grand Theft Auto”.
Prvi posjet pubu otkriva kakva brutalno koreografirana akcija na povremenoj granici sadizma čeka publiku neosjetljivih očiju, kad se “undercover” policajac Elliot Finch (Sope Dirisu), ubačen među Wallaceove, pomlati s nekolicinom bandita, koristeći pepeljaru i strelicu za pikado kao oružje. Pepeljaru će Elliot nabiti nekome u zube i potom mu zabiti glavu o šank.
Teško da je serija mogla imati bolje predstavljanje akcije i njezinog isturenog akcijaša: tamnoputi fajter nastupa kao Jason Statham i Iko Uwais u tijelu Wesleyja Snipesa ili čak Carla Weathersa s obzirom na Dirisuovu razmjernu sličnost s veteranom.
Jednako je izvrsno orkestrirana i Elliotova kasnija borba s golemim tipom naoružanim satarom, a Evans i ostali redatelji serije, Corin Hardy (“Časna”) i Xavier Gens (“Granice”, “Hitman: Agent 47”), ne staju samo na koreografiji šaketanja, već pridaju pažnju i orkestraciji puškaranja. Ističu se tri odlično režirana oružana prepada, u drugoj, četvrtoj i petoj epizodi, napad na kampersko naselje, atentat strojnicama s crvenim laserskim nišanima u aleji i opsada farme.
Peta epizoda je najuzbudljivija u seriji “Gangs Of London” i jedna od uzbudljivijih izvan nje, mjerljiva s najvećim uzbuđenjima HBO-ova hita “Game Of Thrones” od kojeg Evans preuzima “igre prijestolja” među londonskim bandama i osjećaj za akcijsku svirepost.
Krimi-dramski segmenti “Bandi Londona”, s pripadajućim razvojem likova, nisu uvijek izbalansirani i prijete stopirati momentum serije koja je, dakako, mogla trajati i kraće (devet epizoda, prva u trajanju 90 minuta, ostale po sat vremena). Serija jedva čeka da opet krene akcija u kojoj se najbolje osjeća i snalazi.
Jasno, “Gangs Of London” nije “The Godfather” i “Goodfellas”, ali opet, uz dužno poštovanje velikanima Coppoli i Scorseseu, teško da bi oni snimili akciju kao jedan od ključnih akcijskih filmaša današnjice. Gareth Evans.