Još od hiperrealističkih početaka s filmovima “Krvavo, jednostavno” i “Millerovo raskršće” do izražajne zrelosti posljednjih godina, kinematografija braće Coen uvijek se kretala po koordinatama navlastite ironije, ili bolje, humora s dobrom mjerom melankolije, koju se uvriježeno pripisuje židovskom humoru.
S njihovim šesnaestim filmom u zajedničkoj filmografiji, “Ozbiljnim čovjekom”, braća se izravno laćaju te, nazovimo je tako, “jidiš-komponente”.
S njihovim šesnaestim filmom u zajedničkoj filmografiji, “Ozbiljnim čovjekom”, braća se izravno laćaju te, nazovimo je tako, “jidiš-komponente”.
