Superćelijska oluja intenzivna je grmljavinska oluja s rotirajućim uzlaznim strujanjem. Zbog te rotacije ovakve oluje nazivaju se i rotirajuće grmljavinske oluje. Među četiri vrste grmljavinskih oluja (superćelijske, olujne, višećelijske i jednoćelijske), superćelijske su najrjeđe, ali potencijalno i najjače. Ove oluje mogu dominirati lokalnim vremenom i protezati se na području širine do 32 kilometra te obično traju dva do četiri sata, piše Zimo.
Superćelijske oluje mogu se pojaviti diljem svijeta pod određenim vremenskim uvjetima. Superćelijske oluje najčešće su u takozvanoj Aleji tornada u visokim ravnicama SAD-a. Druge regije s velikom pojavom uključuju dijelove Europe, Tornado koridor u Argentini, Urugvaj i južni Brazil te Bangladeš i istočnu Indiju, Južnu Afriku i istočnu Australiju. Povremeno se javljaju u drugim područjima srednje geografske širine poput Europe i istočne Kine. Nažalost, tome smo posvjedočili i prošle godine u Hrvatskoj, gdje je superćelijska oluja prouzročila ogromnu štetu te čak odnijela i četiri života.
Ove oluje mogu se klasificirati u tri vrste: klasične (normalna razina oborine), s niskim oborinama i s visokim oborinama.
Superćelijske oluje su fascinantni, ali potencijalno opasni vremenski fenomeni koji mogu uzrokovati loše vremenske uvjete, uključujući tornada, tuču i jake vjetrove. Razumijevanje njihove strukture i ponašanja presudno je za predviđanje i spremnost na njih.
