Neznalicama poznata kao “buža” na Mihovilovoj širini zapravo je apsida najstarije crkve splitskog ranog srednjovjekovlja, svakako najbliža tadašnjim granicama grada koji je stidljivo počeo izbijati iz čvrstog stiska debelih Dioklecijanovih zidina.
Ne računajući katedralu i krstionicu koje su adaptirani prostori careva mauzoleja i Jupiterova hrama, te kapele u stražarskim zidinama iznad glavnih četiriju vrata palače moje također su “prenamjene” u crkvice, Sveti Mihovil “in ripa maris” građen je baš kao kršćanski bogoslužni prostor, prema predaji, u doba prvog splitskog biskupa Ivana Ravenjanina, dakle u sedmom stoljeću.
Starije od nje su samo crkve podignute u neposrednoj (Sv. Katarina na današnjem Pazaru) ili daljoj okolici grada (Sv. Ivan Evanđelista istočno...