SLOMLJENI ZAGRLJAJI: Slagalica duše

Film: LOS ABRAZOS ROTOS; melodrama
Režija: Pedro Almodovar
Uloge: Penelope Cruz, Lluis Homar; Španjolska, 2009.
Distribucija: Discovery
Ocjena:  *****

Jedan film za publiku, jedan za sebe. Pedro Almodovar već neko vrijeme funkcionira po toj devizi. A nakon “filma za publiku” (“Vraćam se”), došao je red na “una pelicula intima”. “Broken Embraces”” savršeno odgovara opisu osobnog filma, možda i najosobnijeg u Španjolčevoj karijeri,koji spaja najbolje od starog Almodovara i onoga što je snimio u novome mileniju.

Konačno, protagonist “Slomljenih zagrljaja” je slijepi filmaš Harry Caine (Lluis Homar) koji, nakon 15 godina rada pod pseudonimom, odmotava klupko prošlosti - početkom 90-ih radio je “Djevojke i kovčege”, komediju veoma blisku Almodovarovoj uspješnici “Žene na rubu živčanog sloma”, tragično se zaljubio u mladu i ambicioznu glumicu Lenu (Penelope Cruz, Pedrova muza i - priznao je nedavno - tiha patnja), “part-time” prostitutku i tajnicu opsesivna biznismena Martela (José Luis Gómez) čiji će sin kamerom pratiti svaki njihov korak. Radnja će se, naravno, račvati na dva vremenska kolosijeka.

Posljednji put kad se Almodovar tako raskalašeno poigravao temporalnim i inim razinama, filmom o filmu koji gotovo postaje zasebna cjelina i flashbackovima unutar flashbackova, nastao je odlični “Loš odgoj” na kojeg “Slomljeni zagrljaji” kompleksnom narativnom i dramaturškom strukturom podsjećaju. Jednako kao što se narativni nizovi isprepleću u vremenu i prostoru, tako se i žanrovi nevidljivim rezom spajaju u jedan - iz drame nastaje melodrama, dok se iz melodrame razvija “noir” prigušeno žarkih boja s trilerskim ozračjem Hitchcocka, odnosno atmosferom negdje između sna i jave.

Tako, u jednom će se prizoru namjerno naći fotografije, poderane i razbacane na tisuću komada. “Los abrazos rotos” mozaik je emocija, likova, vremena, žanrova, filmova i općenito umjetnosti kojeg Almodovar nudi gledatelju na sastavljanje, ali i samome sebi, čini se, jer doista se, između redaka doduše, može shvatiti kako nije bio zadovoljan 15-godišnjim razdobljem svoje karijere, od “Žena na rubu živčanog sloma” do “Pričaj s njom”.

Uz brojne filmofilske i metafilmske reference, Španjolac je snimio nekoliko scena za sva vremena na tragu “Pričaj s njom”, poput čitanja s usana dvoje ljubavnika u dokumentarcu, te prizora u kojem slijepi redatelj dodiruje ekran dok se na njemu vrti poljubac u “slow-motionu”. “Filmovi se moraju završiti, pa makar i naslijepo”, reći će na kraju protagonist “Slomljenih zagrljaja”. Woody Allen je to napravio u “Hollywoodskom svršetku”... i progledao.